Een bestemmingsplan van niks.

BEZWAARSCHRIFT

Aan de Gemeenteraad van Utrecht.
Postbus 16200
3500 CE Utrecht
Van: Mw. A.M.S. ten Berge
Datum: 24 juli 2009
Betreft: Bezwaar
Onderwerp: Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad Juni 2009
Bijlagen: Geen


Dames,heren raadsleden,

Hierbij dien ik bezwaar (tweede zienswijze) in tegen het Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad 2009 zoals het op 8 juni 2009 kenmerk S0 09.057912 door het College van B&W gepresenteerd is aan de Wijkraad Binnenstad, Postbus 8395, 3503 RJ Utrecht en op 17 juni 2009 gepubliceerd is in ‘Ons Utrecht’. De gronden van mijn bezwaar verwoord ik puntsgewijs als volgt.

1. WOB-verantwoording over de noodzaak plan.
Het bestuurscollege van B&W te Utrecht heeft vanaf haar eerste publicatie(s) / presentaties in 2008 gezegd: “Op dit moment gelden voor de Binnenstad inclusief Museumkwartier en Hooch Boulandt verouderde, onduidelijke bestemmingsplanregels”. B&W hebben echter op grond van de WOB nooit duidelijk kunnen / willen maken welke verouderde bouw- en gebruiksregels voor de Binnenstad Utrecht waaronder ook het Museumkwartier en Hooch Boulandt vallen, aan de orde waren zodat er “Een nieuw bestemmingsplanreglement”, opgesteld diende te worden.

2. Het Museumkwartier.
Het B&W besluit ‘Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad Juni 2009’ houdt formeel géén rekening met het volgende: Utrecht heeft een monumentale Binnenstad, waaronder het Museumkwartier. Dit betekent dat dit gebied niet ingericht en/of niet bestemd is voor grootschalig auto- en bestemmingsverkeer. Maar in de Binnenstad wordt ondanks alle collegeafspraken na de verkiezingen in 2002/2006, (zie ook de 10 beloftes uit 2001) autorijden en parkeren voor de eigen Stadbewoners zwaar belast door het werkverkeer dat van buiten het Stadscentrum de Binnenstad en het Museumkwartier aandoen.
Ten koste van groen- en speelterreinen voor de jeugd zijn in de laatste 10 jaren, buiten de lopende afspraken om, in de Binnenstad Utrecht meer (betaalde) parkeerplaatsen voor niet-inwoners aangelegd op plekken die bestemd waren voor bewoners om daar betaald te kunnen parkeren. Voor Binnenstadbewoners met een leaseauto van Green Wheels is zelfs een vaste parkeerplaats gecreëerd. Een voorbeeld van discriminatie door de directeur van Bureau Parkeren van de Gemeente Utrecht. Bezwaren werden niet behandeld. Kennelijk zijn er meer in de Binnenstad meer parkeervergunningen uitgereikt aan werkenden, die van buiten komen dan aan bewoners die jaren op een wachtlijst moeten.

1 / 5
Evenmin is dit kwetsbare gebied geschikt voor hedendaagse bouw- en sloopactiviteiten met groot materieel. De binnenstad kent echter de laatste 10 jaren een overvloed aan niet behandelde klachten en bezwaren in verband met diverse sloop-, bouwfraudes en vandalisme aan de monumentale panden van ons erfgoed. Het college van B&W hebben in hun besluitvorming meer dan eens, het advies van de deskundige en onpartijdige Commissie Welstand en Monumenten genegeerd. Evenzo hebben B&W de regels van de Woningwet 2003-procedures aan hun laars gelapt. B&W hebben in de beroepszaken SBR 07/3461 en SBR 07/3462 ter zake van de bouw, de sloop en de luchtkwaliteit ‘Vredenburg’, de bestuursrechter maar wat voorgelogen. De herroeping uitspraak die ik op 23/01/09 heb ingesteld is, zoals de Raad en B&W weten, nog steeds onder de bestuursrechter.

3. Overlast.
Ook hebben de gemeenteraad en/of het college van B&W niet gereageerd op de klachten en bezwaren in verband met het grootschalige beslag dat de horeca en de zogenoemde culturele evenementen leggen op het gebruik van de openbare ruimte en het woongenot van de binnenstadbewoners. Vanwege alle openbare terrassen kan niet langer veilig gefietst, gebromd of gewandeld worden. Irritaties hebben tot geweld geleid. De buitenterrassen van de horecagelegenheden in de Binnenstad zijn vaak tot vier keer groter dan het oppervlak van de nering zelf. Terwijl anderen kennelijk op basis van willekeur en/of beschermde concurrentie, géén vergunning krijgen, laat staan een terrasvergunning. De gemeente Utrecht maakt zich in dit pestgedrag kennelijk schuldig aan discriminatie op grond van het arbeidsrecht. Vrije openbare zitplaatsen op stoepen en pleinen met een openbaar toiletunit m/v zijn er nauwelijks. De verplichting om voor een sanitaire stop een (dure) consumptie te nemen of bij particulieren aan te bellen is praktisch niet te vermijden. Ook kent het plangebied een chronisch te kort aan goedkopere gelegenheid tot overnachting. Het gevolg is dat de illegale straatovernachtingen, ook die van jonge toeristen, hand over hand toenemen.
De talrijke overlastgevende evenementen veroorzaken wanhoop en vluchtgedrag bij binnenstadbewoners vooral ook omdat in de nieuwe besluitvorming voor evenementen geen rekening wordt gehouden met de oude (vaak mondeling ingediende) klachten. De nachtelijke overlast van dronken gevoerde horecaklanten, houdt de Binnenstadbewoners, ook doordeweeks, uit de slaap. Dit ‘nieuwe’ bestemmingsplan juni 2009 voorziet niet in het indammen van de overlast. Eerder in een ongewenste uitbreiding daarvan.
De grote supermarkten met non-food verkoop mogen in het betreffende plan, tegen de uitslagen van een referendum (juni 2005) in, tóch weer op méér dan een zondag per maand open zijn. De overlastgevende horeca mag uitbreiden naar de buurpanden, naar hun binnenterreinen en hun achterhuizen.

3. De Tweede Kamer in Den Haag.
Voor wat betreft dit laatst gestelde: De uitbreiding naar binnenterreinen / tuinen geldt, dat dit Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad 8 Juni 2009 openbaar gemaakt op 17 juni 2009 in ‘Ons Utrecht’ geen rekening houdt met hetgeen de Tweede Kamer in de eerste week van Juli 2009 heeft besloten over het ‘bouwen in de achtertuin’. De Tweede Kamer heeft toen besloten dat er géén ruimere regels kwamen voor huiseigenaren om zonder toestemming een aanbouw aan de woning te plaatsen of een schuur in de achtertuin te zetten. De Kamer stak een stokje voor het plan van minister Cramer (VROM) om vanaf 2010 vrij bouwen van maximaal honderd vierkante meter toe te staan, alleen als de nieuwbouw niet meer dan de helft van het tuinoppervlak zou beslaan. In de Binnenstad zijn al meer dan genoeg huiseigenaren die zonder toestemming en/of monumentenvergunning ‘in de achtertuin’ gebouwd hebben.

2 / 5
Dat deze illegale bouw door het gemeentebestuur ‘gedoogd’ wordt mag duidelijk zijn. Het mag óók duidelijk zijn, dat als de Raad besluit om met dit Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad juni 2009 in te stemmen zij tegelijkertijd duidelijk maakt dat zij eerst jarenlang de illegale bouw op binnen- / achterterreinen heeft gedoogd, een‘oogje’ dicht knijpend, om de bouwsels nú, in het kader van het Ontwerpbestemmingsplan ‘legaal’ te maken. Dit noem ik partijdige onzuivere politiek. Een vorm van willekeurig onbetrouwbaar bestuur.

4. Een raadselachtige inspraak- en bezwaarprocedure.
Het college van B&W heeft zowel op de site als in het gemeenteblad ‘Ons Utrecht’ verzuimd om in chronologische volgorde van data, haar voorstel-en inspraakprocedure te agenderen zodat de Binnenstadbewoner kon weten waar hij/zij op konden rekenen.
De eerste zienswijze op het plan moest op 7 april 2009 ingediend zijn om er later bij toeval achter te komen dat er sprake was van een tweede zienswijze welke bij de Raad ingediend diende te worden vóór 29 juli 2009 (juist in de vakantieperiode, gewoon niet te doen!) Wanneer en of er überhaupt wel een openbare ‘Raadsinformatieavond’ over het Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad komt weet niemand. Zeker te veel Raadscommissies weggestreept in 2008 ?
Het is ook onbekend gebleven wanneer en bij wie er formeel bezwaar ingediend kan worden tegen het Raadsbesluit om in te stemmen met het Ontwerpplanbesluit Binnenstad juni 2009. Ik heb mij degelijk voor laten lichten. De tweede zienswijze heeft de status van bezwaar maken zodat ik eventueel in beroep kan gaan. Ik weet nu na onderzoek dat de illegale wijkraad Binnenstad (belangengroeperingen in de ondernemerswereld.) op 8 juni 2009 wél geïnformeerd werd over haar zienswijze en adviezen. Terwijl wij ‘gewone’ Binnenstadters aan B&W geen adviezen mochten schrijven. terwijl de informatie voor de inwoners van de binnenstad niet eerder dan 17 juni 2009 in Óns Utrecht’ te lezen stond.

5. Binnenstad verloedering als gevolg van bestuurlijke verloedering .
De kwetsbare Binnenstad heeft behoefte aan een Stadsbestuur wiens bestuurlijke beslissingen op eerlijkheid en openheid gebaseerd zijn. De Binnenstad is in de afgelopen 10 jaar ondanks de status van het Museumkwartier verloederd, omdat het stadsbestuur te kort schoot in haar beschermende taken ten aanzien van ons erfgoed, ons stadsgroen, onze speeltuinen, speelweiden en onze commerciële bedrijvigheid. B&W en de Raad hebben de afgelopen 10 jaar opzettelijk een gedoogbeleid gevoerd. Men heeft niets gedaan toen er op kwetsbare plekken zonder of met een ‘geritselde’ bouwvergunning gesloopt en verbouwd ging worden. Nog dagelijks denderen vrachtwagens, langer dan 9 meter en zwaar bouwverkeer over de straatkeien door het Museumkwartier. In de ABCstraat wordt gebouwd terwijl de 40 bezwaarschriften in 2007 tegen de bouw alsmede tegen de ontheffing van het bestemmingsplan, nooit behandeld zijn.
De Raad als de ‘baas’ in Utrecht heeft willens en wetens niet voorkomen dat Middeleeuwse monumenten te lijf zijn gegaan met nieuwe eigentijdse architectuur. Een van de vele voorbeelden daarvan is de Leeuwenberg(kerk) met een horecabestemming. op het Servaasbolwerk 1 te Utrecht. Hele stukken middeleeuwse muren zijn weggebroken en afgevoerd. Betonvloeren zijn gestort om opgravingen te voorkomen. Zogauw dit gebouw met het krediet van de Rabo-bank door 6 ondernemers in de horeca was gekocht is er sprake van puur vandalisme aan dit eeuwenoude gebouw.
Feitelijk is het nieuwe bestemmingsplan Binnenstad juni 2009 een vorm van legalisering van datgene dat in de afgelopen 10 jaren op illegale wijze, tegen de bestemming van het Museumkwartier en woonfunctie in, is gesloopt, gebouwd en verpest.

3 / 5
6. Een herstelplan.
Het Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad mist duidelijk een herstelplan voor alle zaken die de afgelopen 10 jaren, zoals hierboven beschreven, fout zijn gegaan. En: waar fouten niet hersteld worden, spreken we van delicten. Machtsmisbruik is een delict. Het is jammer dat ik B&W geen adviezen mocht geven.

7. De Wijkraad Binnenstad ten onrechte door B&W uitgenodigd voor advies en controle.
Op het lijsttrekkersdebat van 28 februari 2006 hebben vele kiezers fel protest aangetekend tegen het bestaan en de bemoeienis van de partijdige en ondemocratische Wijkraden in de Stad Utrecht. Ondanks de verkiezingsbeloften bij de Gemeenteraadsverkiezingen 7 maart 2006 waarbij de Wijkraden terecht als ondemocratische instellingen opgedoekt zouden moeten worden, functioneren deze raden nog steeds in de achterkamertjespolitiek.
In een brief (6/6) van 8 juni 2009, kenmerk SO 09.057912 bedanken Burgemeesters en Wethouders de ‘geachte Wijkraad Binnenstad’ met de volgende woorden: “Wij danken u voor het advies, dat op onderdelen tot aanpassing van het bestemmingsplan Binnenstad heeft geleid.”
Ook in de laatste Stadsgids van 2008 (die van 2009 wordt kennelijk om bepaalde redenen niet uitgegeven) staat onder het kopje DE GEMEENTERAAD te lezen, ik citeer in cursief: “De gemeenteraad wordt rechtstreeks gekozen door de inwoners en vormt de volksvertegenwoordiging van de Gemeente Utrecht. De Raad is eigenlijk de baas van Utrecht. De Raad houdt zich dus niet bezig met de dagelijkse gang van zaken. Het dagelijks bestuur ligt bij B&W. De Raad bestuurt de stad op hoofdlijnen (het collegeakkoord) dit betekent dat de Raad het algemene beleid (de doelen van het collegeakkoord) vaststelt en het College controleert op de uitvoering van dit beleid”. Einde citaat.

8. De adviezen van de Wijkraad.
In haar brief van 7 april 2009 heeft de Wijkraad niet alleen haar zienswijze maar kennelijk ook haar 10 adviezen voorgelegd aan het college van B&W terzake van het voorontwerp- bestemmingsplan. De wijkraad Binnenstad schrijft op 7 april 2009 kennelijk aan B&W dat zij het jammer vindt, dat de inbreng van de Wijkraad niet apart uitgelicht is, waardoor controle op de eerste inbreng moeilijk is.
Hetgeen besproken is onder punt 7 en 8.. laat duidelijk zien dat de Gemeenteraad helemaal niet de baas is in de Stad. Erger nog, de Raad gedoogt dat een niet volksvertegenwoordigend Raadsorgaan het dagelijks bestuur van de Stad Utrecht adviseert (een wijkraadakkoord) en . controleert (de privé-doelen).
Het bovenstaande betekent dat de Gemeenteraad alleen op papier de baas is in de stad en meer niet. 45 raadsleden die de verantwoordelijkheid niet aankunnen. Het is te zielig voor woorden.

9. Conclusie van bezwaar.
Concluderend teken ik samenvattend bezwaar aan tegen de planindicatie welke in mijn eigen woorden weergegeven stelt:
A.) Dat, de Gemeente Utrecht geen onderscheidt heeft gemaakt bij mijn 2 in 1 woning. Servaasbolwerk 4 is een eindwoning en Servaasbolwerk 4 bis is de bovenwoning. Waar ik de Gemeente vroeg deze fouten te herstellen wenst Stadsontwikkeling dit zonder opgaaf van redenen niet te doen. De fout zal en moet blijven.

4 / 5

B.) Dat de sloop- en bouwregels Woningwet 2003 ter plekke in de Utrechtse Binnenstad en het Museumkwartier in het nieuwe bestemmingsplan geen obstakels meer mogen vormen voor ondernemers die op de vierkante centimeters van hun perceel, meters wensen uit te breiden en daardoor overlast en onveilige situaties veroorzaken.
C.) Dat het beschermd stadsgezicht van de Utrechtse Binnenstad, het Museumkwartier en Hoog Boulandt in het belang van ‘vernieuwend’ slopen en bouwen definitief wordt losgelaten, met als gevolg dat de onafhankelijke Commissie Welstand en Monumenten, er definitief niet meer aan te pas komt, terwijl deze commissie krachtens de Woningwet 2003 moet functioneren.
D.) Dat ondernemers volgens de planindicatie het ruimte- en principerecht krijgen om in de Utrechtse Binnenstad en Museumkwartier nog meer horeca/kleinhandel/appartementen op te richten. Maar bij het gebruik van een kerk of ander antiek / bijzonder gebouw (denk aan de Leeuwenbergkerk, het postkantoor op de Neude) krijgt de ondernemer van de Gemeente Utrecht een passend bestemmingsplanlabel om te slopen, te verbouwen, aan te bouwen. Het all-round bestemmingplan kent immers weinig of geen beperkingen.
E.) Dat eigenaren van leegstaande monumenten / bijzondere panden met dit nieuwe bestemmingsplan op korte termijn een bestemming en een vergunning kunnen krijgen om hun pand uit te baten en/of te kunnen slopen en (ver)bouwen om de inspraak- en bezwaar procedures voor te kunnen zijn.
F.) Dat ondernemers die ook in het pand wonen waar de onderneming gedreven wordt geen vergunning krijgen om te ondernemen wanneer het vloeroppervlak minder of gelijk is aan 40 m2. Laat ik nu de énige ondernemer (zzg’er) in de hele Utrechtse Binnenstad en het Museumkwartier zijn die woont en werkt op zo’n opvallend klein vloeroppervlak! Ik schat de schadevergoeding die ik bij de Gemeenteraad van Utrecht indien voor deze nieuwste broodroof op € 9.876.543,21 belasting vrij.

10. Laatste woord
Met al het bovenstaande heb ik duidelijk gemaakt dat het ‘nieuwe’ bestemmingsplan Binnenstad, inclusief Museumkwartier en Hoog Boulandt, eenzijdig, elitair en ondemocratisch in elkaar zit. Er wordt voornamelijk rekening gehouden met de expansiedriften van de ondernemer en de projectontwikkelaars die naar Utrecht komen en min of meer de vrije hand krijgen zonder veel ‘last’ te ondervinden van een democratische besluitvorming.

11.Bezwaar
Op grond van al de bovenstaande argumenten, stellingen en pleitindicaties teken ik formeel bezwaar aan tegen het hele Ontwerpbestemmingsplan Binnenstad Juni 2009.

Gelieve een bevestiging van ontvangst van dit bezwaarschrift te sturen naar het bovenstaande adres.

Was getekend, Anne Marie ten Berge.

Afschrift naar de minister en naar www.annemarietenberge.blogspot.com