Met dank aan: Alting & partners, uitvaartverzorging in Utrecht.
Beginlied: ‘Susanne’, door Herman van Veen.
Grafrede voor Rein Derks op 30 oktober 2010.
Door: Anne Marie ten Berge
Liefste Rein,
Niemand heeft je val uit het slaapkamerraam zien gebeuren. Het is dus eigenlijk gissen wat er gebeurd is. Maar de dokter en ik wisten dat je het zieke leven niet meer aankon. Ik denk dat je weer een opkomende flauwte voelde aankomen, vervolgens uit het raam leunde en uit balans bent geraakt.
Ik vond je buiten op de stoep. Je was buiten bewustzijn en lag er zo lief en zo vredig bij, alsof je op de stoep verder wilde slapen. Die plek op de stoep, waar ik jouw lieve hoofd voor de laatste keer mocht ondersteunen is mij meer dan dierbaar geworden. Sindsdien werp ik iedere dag een bloem naar beneden naar die plek. Maar goed mikken is moeilijker dan je zou denken.
In de ziekenwagen kreeg je een hartstilstand. Er is nog druk gereanimeerd. Drie kwartier later ben je in het UMC aan de gevolgen van inwendige bloedingen overleden.
Liefste Rein,
Hoe erg jij hebt geleden door die agressieve kanker, de chemo en de stootkuur van prednison, dat weet alleen jijzelf. Omdat ik met alle ziekenhuisbezoeken dichtbij je bleef heb ik je pijn en verdriet, machteloos moeten aanzien. Je was zo verzwakt dat je vreesde niet meer voor mij te kunnen zorgen. Ik moest nu voor jou zorgen. En als jij aangaf dat jij je slap voelde en een flauwte kreeg ving ik je op. Dat deed ik met liefde, maar jij vond het een ramp. Door de uitwerking van het chemogif was je afhankelijk geworden van je vriendin die zelf hulp nodig had.
Liggend aan de gifslangen in je ziekenhuisbed, lag je nog voor mij te zorgen en te regelen: “Koop een nieuwe broek en een winterjas, we hebben geld genoeg en vraag aan Carla of ze met je meegaat want dat kun je niet alleen”.
Rein, schat van mijn hart, je begrijpt dat ik daar even geen tijd voor vrij wilde maken, maar we gaan dat volgende week zeker doen.
Liefste Rein,
En nu ben je dood. Het is niet eerlijk. Je was een complete schat. En in deze wereld hebben wij lieverds zoals jij juist héél hard nodig.
De val uit het raam was voor jou verlossend. Voor ons voelt het als een zwaar verdriet en een complete leegte. Rita schreef daarover: “Anne Marie we will cry many times over Rein in the future too, but we must tell ourselves that he is now in peace”.
Liefste Rein,
We zijn hier bij elkaar om je op zachte wijze te begraven. Om je koude lichaam met de warme liefde van moeder aarde, voor altijd toe te dekken. Ik weet en voel dat Rita en Frede in gedachten bij mij zijn en naast mij staan. Rita mailde mij op 27 okt. dat jullie in al die 44 jaar van innige vriendschap, wederzijds minstens één keer per jaar de afstand Utrecht- Abenrade overbrugden om bij elkaar te zijn. Rita en Frede hopen volgende maand hier naar toe te komen. Ik beloof je om Rita en Frede ieder jaar te bezoeken.
Liefste Rein,
Je was als kind al iemand om mateloos van te houden. Een lieve jongen. Je zussen El en Aal verwenden jou waar ze maar konden. Met je broer Henk ging je op avontuur. Je was geliefd in de klas en als soldaat in diensttijd was je een graag geziene kerel omdat je steeds op humoristische wijze lekker dwars deed.
Als volwassen man heeft je beminnelijkheid je gemaakt tot een geliefde leraar,vraag maar aan Terry. Tot een aardige ‘meester’ voor de kinderen, een solidaire collega en een vriend voor conciërge Henny. Je was ook de beste vriend om gezellig mee te tennissen. Ruzie maken was niet jouw ding. Je streefde steeds naar harmonie en evenwicht in het omgaan met je naaste. En als je vredespogingen buiten je schuld om mislukten had je daar verdriet van. Je bleef bij je standpunt en je bleef tóch proberen om de vrede te herstellen.
Ook voor je zieke zus Aal en je doodzieke broer Henk heb je goed gezorgd. Je hebt je zieke zus en broer en de familie bijgestaan waar je maar kon. Gelukkig was je met de vut maar af en toe, toen Henk zo ziek was, moest je weer even naar Utrecht om bij te tanken. Je broer Henk is na een helse lijdensweg vanwege de ziekte van Kahler, uiteindelijk tóch te vroeg gestorven. Met dat schrikbeeld voor ogen moest jij het traject van jouw zogenoemde ‘genezing’ van 50% in. Hoe goed ook bedoeld, de giftige chemo reddingspoging heeft bij jou niet gewerkt en daarom ben je nu dood. Maar jijzelf bleef de kanker de baas en besliste zelf wat goed voor je was.
Liefste Rein,
Ik heb je vandaag meegenomen naar de begraafplaats Soestbergen aan de Gansstraat in Utrecht om je langs het Lindelaantje te begraven en ik beloof je als mijn tijd gekomen is, kom ik bij je liggen om samen naar de overkant te gaan….. Ik heb meer dan geluk gehad dat jij mijn liefste vriend wilde zijn. Je was gedurende 34 jaar de man van mijn dromen. De spil van mijn dagelijkse leven. Je was vriendelijk, zorgzaam, intelligent en creatief. Ik dank je voor alles, voor alles.
Tot slot, bedank ik allen die mij deze laatste dagen bijgestaan hebben en die nu hier om jou heen staan.
Liefste Rein. Rust in vrede
Slotlied: ‘Een liefde voor later’, door Herman van Veen
TRANSLATION
Dearest Rein,
Nobody was there to see your fall from the bedroom window, so it is pure guesswork to determine what actually happened. But the doctor and I both knew you could no longer cope with your illness. I think that you felt another moment of faintness and leaned out of the window to get some air and in the process, lost your balance.
I found you outside on the pavement. You lay there so peacefully that it looked as if you wanted to just stay asleep where you were lying. That place on the pavement where I held your head for the last time is now dear to me. Since then, I throw down a flower every morning to where you lay, but it is harder to reach than you might think.
You had a cardiac arrest on the way to the hospital in the ambulance. Reanimation was attempted, but was unsuccessful and three quarters of an hour later you passed away in the hospital as a result of internal haemorrhage.
Dearest Rein,
Only you know how much you suffered as a result of the aggressive cancer, the chemotherapy and the medicinal cures you were forced to undergo. You were so weakened by the combination of these, that you were afraid you could no longer care for me. Now I had to care for you and I did so with all my love, but it was unbearable for you to be dependent. As a result of the effects of the chemotherapy you had become dependent on your partner, who had always depended on you.
Lying connected to all the tubes in your hospital bed, you still were busy taking care of me and looking out for me.” Buy yourself a new pair of trousers and a winter coat, we have money enough and ask Carla if she will go with you , since you will have a hard time managing alone".
Rein my darling, you understand that I couldn't do as you asked at the time, but we will do it next week.
Dearest Rein,
And now you are dead and that is so unfair. You were a complete darling of a man. And the world needs wonderful people like you more than ever. The fall from the window was a release for you, but for those who remain behind and cared so much for you , it is a deep sorrow and a complete emptiness which is left behind. Rita wrote, " Anne Marie, we will cry many times over Rein in the future too, but we must tell ourselves that he is now in peace".
Dearest Rein,
We are now here together to bury you softly and lower your cold body into the warmth of Mother Earth to rest there forever.
I know and feel that Rita and Frede are here in spirit too. Rita told me on the 27th that you in all the 44 years of loving friendship had managed to see each other at least once a year and bridge the distance that lies between Utrecht and Abenrade. Rita and Frede hope to come next month and I promise to visit them every year.
Dearest Rein,
From the time of your early childhood, you were someone to love. Your sisters El and Aal spoiled you whenever and however they could. With your brother Henk, you went out in search of adventure. You were universally liked in school and as a young conscript soldier during your military service, because you were always looking for ways to be contrary in a humourous way.
As an adult, your friendly and warm disposition made you a respected and popular teacher of adults learning Dutch, a nice "meester" for your pupils and a friend for concierge Henny.You were a best friend to play tennis with and "one of the guys" with all of your mates. A man who enjoyed the company of others and whose company and friendship was enjoyed by them. Someone who enjoyed the small pleasures of life and never took them or others for granted. A man who could be counted on in good times and bad.
Quarrelling was never in your nature, you always aimed for harmony and balance in the way you interacted with those around you. And if your attempts at peacemaking were unsuccessful despite your best efforts, you were deeply disappointed. You always stuck to your position and to your friends and always tried whenever necessary to keep the harmony and the peace.
You also took great care of your sister Aal and brother Henk when they fell prey to serious illness. You gave all the support you possibly could to your sister and brother and the family during those hard times. Fortunately, you were able to make a greater effort, as a result of your early retirement, but even you needed to come back to Utrecht from time to time to take a short break during those periods. Your brother Henk went through a period of hellish suffering as a result of the sickness of Kahler and died before his time. And with that terrible experience deeply ingrained in your memory, you had to undergo the suffering of being "cured" with no guarantee that it would be successful. However well intentioned, the poisonous chemo therapy did not work with you and in any case, you didn't want to undergo it, and that is why you are no longer with us. But you remained in charge of your destiny and decided what was best for you.
Dearest Rein,
I have taken you today to the cemetery Soestbergen in the Gansstraat in Utrecht to bury you alongside the Lindelaan and I promise you that when my time comes, I will lie next to you and we will make the journey to the other side together. I have been more than fortunate to have you as my dearest friend and partner. You were the man of my dreams for the 34 years we had together. You were the pillar in my life. You were warm, caring , intelligent and creative. I love you and I thank you for everything, everything...
Concluding, I want also to thank all of you who have shown me such support in the these last days and all of you who are gathered here today to say farewell to you.
Dearest Rein. Rest in Peace
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten