VNG bestuurders willen van het 'juridische keurslijf' af.

NRC-Handelsblad: Recht en Bestuur.vrijdag 3 september 2010 door Jaap Bloembergen
Titel: Bestuurder wil af van ‘juridisch keurslijf’
Af en toe wordt het een bestuurder te veel: bureaucratie als gevolg van teveel regels. Deze week beklaagde VNG-directeur Kees-Jan de Vet zich over het ‘juridisch keurslijf’ waarin het binnenlands bestuur is terecht gekomen. Hij wil meer handelingsvrijheid voor het middenbestuur.
De Vet bepleit een staatscommissie die wethouders, burgemeesters, gedeputeerden en ministers meer vrijheid bieden om het land besturen. Lees hier het bericht. Volgens De Vet is het bestuurlijke verkeer „helemaal vastgelegd in juridische regels en afspraken”. Zo zou een Utrechtse ondernemer rekening moeten houden met regels en voorschriften van vijf ministeries. En een burgemeester heeft weliswaar veel bevoegdheden gekregen, maar die zijn volgens De Vet allemaal juridisch van aard. Het ambachtelijk overleg van wethouders en burgemeesters is „totaal juridisch ingekapseld”. Met als resultaat bestuurders die naar elkaar kijken om geen juridische fouten te maken.
Op de klacht van ondernemers tegen ‘regeldruk’ heeft het kabinet al actie ondernomen. Er bestaat zelfs een ‘meldpunt regelgeving’ waarop ondernemers melding kunnen maken van hinderlijke regels. Gemeenten zelf proberen hun burgers ook ‘meer service’ met ‘minder regels’ te bieden. Zie deze site met voorbeelden van ’snelloketten’ en internetdienstverlening aan de burger. •

Anne Marie ten Berge. zegt:
(NB: Deze reactie moet nog worden beoordeeld)
woensdag 8 september 2010, 12:22 uur
Ik ben het absoluut niet eens met VNG directeur Kees-Jan de Vet. De door hem gestelde bestuursproblemen liggen niet in de regeldruk en bureaucratie maar in het proces om tot het uitvoeren van besluiten te komen. Elk openbaar bestuur moet haar besluiten appellabel stellen en respect hebben voor de behandeling van zienswijzen en bezwaren of deze nu van de gemeenteraad of van individuele burgers afkomen. Daarom zijn er geen evidente voorbeelden te noemen dat overheden elkaar tegen werken. De Keuringsdienst van Waren en de ARBO zijn volgens mij uitvoerende instanties die niet mogen adviseren tegen hun eigen regelgeving in. In een professionele keuken moet de vloer glad zijn. Het keukenpersoneel moet maar schoeisel dragen met stroeve zolen tegen het uitglijden.
Voorbeelden van overheidsbestuur en gekozen besturen die de klachten, de bezwaren en de belangen van burgers niet serieus nemen, omdat wethouders en ministers anders geen ‘manoeuvreerruimte’ meer zouden hebben zijn er te over. De gevolgen van een juridische keurslijf vallen wel mee. Ik zag het hier in Utrecht keer op keer gebeuren: De Utrechtse Raad verduisterde keer op keer mijn bezwaarschriften en mijn eisen van schadevergoedingen. Het OM legde mijn aangiften van strafbare feiten tegen Burgemeesters en Wethouders die de wetten overtraden, keer op keer naast zich neer. De Raad van State wilde van geen rechtszaak tegen het Utrechtse Stadsbestuur weten.
Omdat ik de VNG zelf keer op keer heb geïnformeerd hoort De Vet te weten wat er hier in Utrecht aan machtsmisbruik gebeurd is. Maar daar hoor je deze directeur niet over. Overigens: Wie is bij de VNG de voorzitter van de Raad van Bestuur? Is dat niet Annemarie Jorritsma van de VVD? Heeft zij soms besloten dat directeur De Vet dergelijke onzin te berde moet brengen nu de VVD een formatie tot stand wil brengen waarin Rutte premier moet zijn ?
Er bestaan juridische tegenspraken, maar geen 'juridische dwangbuizen'. Een en ander moet dus een kletspraatje uit eigenbelang zijn. En dan geef ik Martin van de Wardt uit Olde Riekerink gelijk. In zijn reactie over dit onderwerp zegt hij dat alles doordrenkt is van partij- en persoonlijke belangen. En zo is dat. Maar volgens mij moet de lezer wel bedenken dat handelen in eigenbelang bij corruptie op schoot zit.